Trasa podziemna biegnąca pod Starym Miastem stanowi zespół XVI i XVII wiecznych piwnic prowadzących do lochów Trybunału Koronnego przez Rynek, ulicami Złotą i Archidiakońską, aż do Placu po Farze. W salach na całej długości trasy rozstawione są makiety obrazujące najważniejsze okresy rozwoju Lublina – od czasów plemiennych, przez XIV wieczne miasto otoczone murami, do ok. 1670 roku.
Przejście przez lochy ma wprowadzić nas w otchłań prawie 1000 – letniej historii Lublina. Makiety pozwalają na łatwiejsze zrozumienie logiki powstania i rozwoju miasta. W podziemiach znajdują się także dwie makiety przedstawiające dawne panoramy miasta: najstarszy widok Lublina z XVI w. i najbardziej znany widok z pierwszej połowy wieku XVII. Punktem kulminacyjnym podziemnej wędrówki jest, wzbogacona światłem i dźwiękiem, ruchoma makieta Wielkiego Pożaru Lublina (1719). Wizualizacja została stworzona na podstawie obrazu znajdujacego się w kościele ojców dominikanów (będącego pamiątką owego pożaru) i archiwalnych źródeł pisanych. Dodatkową atrakcją podziemi są poniedziałkowe inscenizacje. Lubelska Trasa Podziemna łączy dwa ważne dla Lublina miejsca: zaczyna się w dawnym ratuszu, czyli w centrum władzy świeckiej a kończy przy pozostałościach kościoła św. Michała Archanioła, skupiającego dawniej życie religijne miasta.